و خدشه در هدف قيام حضرت و خنثي سازي اثر شمشير در پيشرفت اسلام، توجيه انحرافات حكام ناصالح و حس انتقام جويي و حقد و كينه ديرينه وجود دارد.براي عوامل دروني مي توان به اسطوره سازي، كيفيت نامطلوب نقل خبر، عدم شناخت هدف قيام، مرعوب قدرتهاي حاكم شدن، تعصب نابجا و بي اساس، كوتاهي مورخان در بيان حقايق تاريخ اشاره مي گردد.با كمال تأسف، حادثه ي عاشورا، هم دچار تحريفهاي لفظي شده و هم دچار تحريفهاي معنوي است. [1] .بيان علتهاي تحريف حادثه عاشورا به عنوان حساسترين و پرماجراترين فراز تاريخي، مستلزم نگاهي گذرا بر ضرورت تاريخ و هدف آن و شرط تحقق هدف تاريخ است. تاريخ علمي است كه ما را از كميت و كيفيت وقايع گذشته بشر مطلع مي سازد و هدف آن هدايت نسل حاضر و آيندگان در پرتو تحليل آن حوادث به منظور «عبرت آيندگان» است. «عبرت» در كتابهاي لغت داراي معاني ذيل است:- حالتي است كه از شناخت محسوس به شناخت غيرمحسوس رسيده مي شود.- تدبر و دقت نظر همراه با بررسي و مقايسه وقايع و گرفتن تجربه و پند و به كار بستن آنها.- گذشتن از حالت جهل و رسيدن به علماصولا يكي از شيوه هاي بيسار مؤثر تبليغي براي تعليم و تربيت و القاي مفاهيم سازنده، بهره مندي از تجربه هاي ديگران و بررسي عملكرد گذشتگان است. علم تاريخ به عنوان عهده دار اين مسئوليت همچون چراغي فروزان فراروي آيندگان مي درخشد و براي عبرت دار بودن تاريخ علاوه بر بداهت آن مي توان ادله اي چند را برشمرد.